abisplan - Nowości wersja 26

Wszystkie nowości, które pojawiły się w module abis2D pojawiły się również w module abis3D o ile dotyczą podobnych funkcji.

abis 2D i abis 3D

> PDF  nowości wersji 26.0

Faktury zapisywane są relatywnie w stosunku do ustawionego katalogu faktur w Ustawieniach/Ustawienia/Foldery

Absolutne ścieżki dostępu

Importowane grafiki rastrowe oraz rysunki referencyjne zapisywane są wraz z pełną ścieżką dostępu. Aby ułatwić kopiowanie całych projektów po przekopiowaniu rysunku głównego do nowego katalogu ścieżki wczytanych zewnętrznych plików dostosują się do zmienionego katalogu.

Przykład:

Rysunek główny C:\Projekt\P1\master1.2d ma wczytany rysunek referencyjny C:\Projekt\Ref1\ref1.2d

Po skopiowaniu rysunku master1.2d do katalogu X:\ProjektNowy\P1Nowy\ możemy otworzyć rysunek główny z katalogu X:\ProjektNowy\P1Nowy\master1.2d . Rysunek referencyjny ref1.2d będzie wyszukiwany w następujący sposób:

Relatywna ścieżka skopiowanego rysunku głównego to

X:\ProjektNowy\Ref1\

Jeżeli w podanym katalogu występuje rysunek referencyjny ref1.2d, to ścieżka tego rysunku referencyjnego zostanie odpowiednio dopasowana i plik główny

X:\ProjektNowy\P1Nowy\master1.2d

będzie miał podpięty rysunek referencyjny wg następującej ścieżki dostępu

X:\ProjektNowy\Ref1\ref1.2d.

Jeżeli w relatywnym (nowym) katalogu nie ma rysunku referencyjnego to ścieżka dostępu pozostaje bez zmian i rysunek referencyjny będzie pobierany z pierwotnego miejsca

C:\Projekt\Ref1\ref1.2d

Ustawienia

Awaryjny zapis pliku.

Jeżeli rysunek zostanie zamknięty bez zapisu to program automatycznie zapisze kopię bezpieczeństwa, w której będą zawarte ostatnie zmiany. Każda kopia bezpieczeństwa zapisana jest w zdefiniowanym katalogu plików tymczasowych pod nazwą ASAVE2DTMP.2D

Warstwy

W oknie dialogowym Zarządzanie warstwami pojawiła się dodatkowa opcja Inwersja umożliwiająca automatyczne wyłączenie warstw włączonych i włączenie wyłączonych.

Zapis warstw

Podczas zapisywania warstw w pliku tekstowym zapisywane są również grupy warstw.

Graficzne przejmowanie parametrów

W polu parametrów można wpisywać kąty numerycznie lub naciskając prawy klawisz myszy przejść do trybu pomocniczego. Pojawi się okno dialogowe z opcjami wyboru;

kąt linii, kąt pomiędzy dwoma liniami, kąt dwóch punktów, kąt trzech punktów i dodatkowo wszystkie dotychczas używane kąty.

W polu wyboru skali po kliknięciu prawym klawiszem myszy program przechodzi do graficznego określania proporcji poprzez wskazanie dwóch odcinków.

Jeżeli prawy klawisz myszy oprogramowany jest funkcjami F4 Enter to można 4 kliknięciami wskazać najpierw odcinek początkowy następnie odcinek końcowy. Stosunek tych długości zostanie wpisany automatycznie.

Automatyczny sposób definiowania obrysów

Do tradycyjnego ręcznego sposobu definiowania obrysów dodano automatyczne wyszukiwanie obrysów. Obrys może być w różny sposób wyszukiwany w zależności od trybu wyboru.

Mury punkty – analizuje tylko mury uwzględniając wyłącznie ich punkty początkowe i końcowe.

Mury PP - analizuje tylko mury uwzględniając ich punkty oraz punkty przecięcia.

Wszystkie punkty – analizuje punkty murów i linii.

Wszystkie PP - analizuje punkty murów i linii oraz ich punkty przecięcia.

MURY/WPRO Definiowanie stałej grubości murów warstwowych

Przechodząc za pomocą parametru Mat: do okna dialogowego Wybór murów warstwowych a następnie poprzez funkcję Edytuj... otwieramy okno Edycja ściany warstwowej. W ustawieniach możemy ustawić stałą grubość muru warstwowego. Wtedy po wyborze danego muru program automatycznie zmieni grubość muru warstwowego w zielonym polu parametrów.

TEKST/SZUK Wyszukiwanie tekstów

Przechodząc do funkcji SZUK otwiera się automatycznie okno dialogowe umożliwiające wyszukiwanie i zamianę tekstu na planie. W oknie dialogowym wbudowana jest opcja Powiększ wynik wyszukiwania. Przy dużych projektach trudno jest dojrzeć małe litery, dlatego program umożliwia automatyczne zbliżenie widoku.

SZRA/WPRO Przezroczystość szrafów

Wszystkie szrafy można zdefiniować jako przezroczyste podając wartość w procentach.

SZRA/TYP Parametry szrafów

Przy zmianie parametrów szrafów istnieje dodatkowa możliwość aktywowania parametru, który ma zostać zmieniony.

POW/WPRO Definiowanie opisów powierzchni

Parametry powierzchni zostały wzbogacone o tabele wyboru stałych tekstów czyli opisów standardowych. Po otwarciu Parametrów w polu danych podstawowych można wpisywać dowolne

teksty. Można również skorzystać z funkcji Opisy standardowe... i przejść do okna dialogowego, w którym dla każdego parametru definiuje się dowolne teksty standardowe.

Automatyczna numeracja powierzchni

Definiując kolejne powierzchnie program sam dobiera kolejne numery pomieszczeń. Jeżeli pierwsze wrysowane pomieszczenie miało numer 1 to następne będzie miało numer 2. Jeżeli pierwsze zostało zdefiniowane jako 1-1 to kolejne będzie miało numer 1-2.

POW/EDYT Edycja opisów powierzchni

Aby edytować jedną powierzchnię należy kliknąć wybraną powierzchnię i nacisnąć F1. Pojawi się okno dialogowe Zmiana danych powierzchni. W oknie tym wprowadzono dodatkowe pola wyboru, które można dowolnie aktywować.

Istnieje również druga możliwość równoczesnego wybory i edycji wielu powierzchni. Wtedy pojawi się tabela Edycja powierzchni ze wszystkimi wybranymi powierzchniami i ich danymi.

W tabeli można wprowadzać dowolne zmiany. Opcja ta umożliwia szybkie zmiany danych powierzchni i skuteczną kontrolę poprawności. Wybrana powierzchnia jest automatycznie podświetlana na rysunku. Kolejne teksty można wprowadzać również metodą Ctrl/C Ctrl/V. Jeżeli są zdefiniowane teksty standardowe dla danego parametru to rozwija się roleta z wpisanymi tekstami.

Przyporządkowanie danych i sortowanie...

Tabelą można zarządzać po wyborze parametru Przyporządkowanie danych i sortowanie... .

Edycja...

W tabeli można zdefiniować jednocześnie wiele wierszy i edytować je za pomocą okna dialogowego Edycja....

Wyboru dokonuje się klikając z lewej strony na numerach wierszy z wciśniętym klawiszem Ctrl. Następnie należy nacisnąć klawisz Edycja... Pojawi się okno Zmiana danych powierzchni. Korekta wybranego parametru spowoduje zmianę we wszystkich pomieszczeniach.

Zastosowanie:

Kopiujemy całą kondygnację i chcemy przedefiniować pomieszczenia na nowe piętro. Należy wybrać wszystkie wiersze nowej kondygnacji i zmienić numer piętra. Nowy numer piętra zostanie przyporządkowany do wszystkich pomieszczeń.

Eksport

Umożliwia zapisanie tabeli powierzchni w formacie pliku tekstowego.

Import

Dane pomieszczeń można importować. Zasadniczo dane importowane muszą zgadzać się co do struktury z danymi z tabeli. Funkcję można wykorzystać aby przesłać dane pomieszczeń do inwestora lub do projektantów branżowych, którzy mogą te dane uzupełnić o swoje wpisy a następnie można je ponownie wczytać do projektu.

Sprawdzenie danych

Wbudowana jest również funkcja Sprawdzenie danych. Program pokazuje, w którym wierszu nastąpił błąd. Np. pomieszczenie o tym samym numerze.

WYM/BLOK Bloki powierzchni

W poprzednich wersjach sumowanie powierzchni odbywało się w formie tabelarycznej w module ABIS Powierzchnie. W chwili obecnej do dyspozycji jest nowa funkcja umożliwiająca sumowanie na planie wrysowanych powierzchni.

Wybór zdefiniowanych bloków

Aby wkleić blok powierzchni w rysunek należy wykorzystać symbole biblioteki ABISFDB.B2D np. Sym: FUNKCJA_POW_2.

W bibliotece zdefiniowane są różne symbole, które umożliwiają automatyczne sumowanie i opisanie sumowanej powierzchni. W pierwszej kolejności należy wybrać istniejący zdefiniowany blok z biblioteki i wkleić go w rysunek.

Przyporządkowanie powierzchni

Następnie wybieramy opcję Przyporządkowanie powierzchni i wskazujemy wrysowany na planie blok, w którym chcemy mieć sumę powierzchni a następnie wskazujemy wybrane powierzchnie.

Uwaga!

Jeżeli mamy zdefiniowany blok [MIESZKANIE \T \F m2] To tekst MIESZKANIE jest opisem, \T jest parametrem oznaczającym numer lokalu i \F m2 jest parametrem sumującym powierzchnie. Po wklejeniu w rysunek bloku zamiast parametrów pojawi się symbol ??. Jeżeli do grupy powierzchni zbierzemy powierzchnie oznaczone jednym numerem lokalu to wtedy zostanie wpisany numer lokalu zamiast symbolu ??.

W dowolnej chwili możemy sprawdzić lub zmienić wybór powierzchni. Należy zaznaczyć blok i automatycznie zoostaną podświetlone wszystkie powierzchni, które zostały policzone w bloku. Następnie można odejmować lub dodawać kolejne powierzchnie.

Zmiana bloku

Wystarczy wybrać nowy blok i kliknąć w pobliżu bloku, który ma zostać zmieniony.

Opcja zmiana bloku umożliwia zmianę bloku bez zmiany przyporządkowanych powierzchni.

Uwaga!

Zliczając powierzchnie można również zliczyć powierzchnie wpisaną do innego bloku.

Przykład:

Zliczamy wszystkie lokale mieszkalne np. w 4 osobnych blokach. Następnie zliczamy w kolejnym bloku sumę policzonych bloków mieszkań. Aby sprawdzić czy nie ma błędu możemy wkleić kolejny blok i policzyć w nim wszystkie powierzchnie mieszkań. Jeżeli te 2 sumy będą się zgadzały to mamy pewność, że w sumowaniu nie ma błędu.

Zasada działania bloków powierzchni dla zaawansowanych.

Blok powierzchni jest normalną biblioteką ze zdefiniowanymi parametrami, które odczytują dane z wrysowanych na planie powierzchni. Zatem można definiować własne bloki. Należy zaimportować zdefiniowany już blok czyli element biblioteki BIBL/IMP.

Następnie rozbijamy bibliotekę, przerabiamy blok wg własnych potrzeb i definiujemy ponownie element biblioteki z włączonym parametrem Atrybuty.

Po wyborze wszystkich elementów do nowej biblioteki naciskamy F1 i program przechodzi do definiowania parametrów.

Należy kolejno wskazać na rysunku skróty określające parametry np. \G i \F m2. \G określa numer mieszkania \F m2 określa powierzchnię i jednostkę. Po zakończeniu wyboru naciskamy F1 i pojawi się tabela Definiowanie atrybutów elementów bibliotek, którą należy zaakceptować.

Najlepiej jest zaakceptować wpisane parametry.

Uwaga!

Nie zmieniać wartości atrybutu. Jest to tekst, który umożliwia przejmowania wartości z powierzchni. Za sterowanie atrybutami odpowiedzialne są następujące skróty:

\A – wykładzina

\B – funkcja

\F – powierzchnia

\G – piętro

\H - budynek

\N - użytkowanie

\R – numer pomieszczenia

\T - lokal

\U - obwód

\V - kubatura

\0 – dane dodatkowe

\1 – dane dodatkowe

…

\9 – dane dodatkowe

WYM/WPRO Położenie tekstów (wymiarów) na linii wymiarowej

W oknie dialogowym Parametry wymiarowania pojawiła się dodatkowa opcja. Standardowo teksty wpisywane są ponad linią od lewej do prawej. Po wybraniu tej opcji tekst zostanie obrócony o 180 stopni.

WYM/STYL Zmiana położenia tekstów na linii wymiarowej

W wyborze rodzaju zmian można wybrać parametr obróć tekst, który umożliwi obrócenie tekstu na liniach, łukach wymiarowych lub na wymiarach okien.

BIBL/EXP Tworzenie nowych bloków powierzchni.

Bloki powierzchni są bibliotekami z przypisanymi parametrami.

Aby stworzyć lub zmienić blok powierzchni to należy przejść do BIBL/IMP i wybrać z biblioteki ABISDB odpowiedni symbol. Następnie wklejamy bibliotekę w rysunek i rozbijamy BIBL/ROZB Można edytować teksty i dopisywać lub zmieniać ramkę.

Uwaga!

Tekst \F m2 jest kodem powierzchni. Nie można zmieniać tekstów po ukośniku \F dopiero tekst po spacji można przeredagować.

Następnie zapisujemy ponownie zmieniony blok jako nowy symbol biblioteki. Należy włączyć opcję Atrybutu.

Abis 3D

Zmiana bibliotek 2D na biblioteki 3D.

Importując bibliotekę 2D do 3D elementy rysowane murami od razu otrzymają wysokość. Należy pamiętać, że wysokość jest odczytywana z tabeli Zarządzanie warstw w 2D gdzie w zakładce Atrybuty warstw określa się Z dolne i Z górne wrysowanych murów. Jeżeli wartość pozostanie domyślna 1m to wszystkie elementy będą miały wysokość 1 m o wysokości od 0 do 1.

Zasadnicza nowość w module 3D dotyczy łączenia i cięcia brył 3D. Funkcja ta nazwana jest operacjami Boole'a i pochodzi od nazwiska matematyka, filozofa i logika George'a Boole'a. Teoria algebr Boole'a jest działem matematyki na pograniczu teorii częściowego porządku, algebry, logiki matematycznej i topologii.

Ze strony użytkownika oznacza, że można łączyć dowolne figury ze sobą w różny sposób. W praktyce nowe funkcje umożliwiają tworzenie dowolnych brył.

USUŃ/ODCI

Usuwanie części bryły

W polu parametrów pojawił się możliwość definiowania dowolnego obrysu, który jest figurą tnącą.

Definiowanie linii tnącej

Bryły można przycinać metodą dotychczasową definiując odcinek tnący. Jedyną różnicą jest konieczność wciśnięcia F1 po wprowadzeniu pierwszej linii tnącej. Jeżeli się nie wciśnie F1 to wrysujemy następny odcinek tnący itd. do zakończenia klawiszem F1.

Definiowanie obrysu tnącego

Linia tnąca może się również składać z wielu odcinków i łuków pod warunkiem. że wprowadzona linia jest obrysem zamkniętym. Po zdefiniowaniu linii tnącej i naciśnięciu F1 program zamknie obrys i następne kliknięcie definiuje część bryły, która ma zostać usunięta Należy pamiętać aby obrys był jednoznaczny nie krzyżował się ze sobą i nie dzielił wybranej figury na kilka elementów.

USUŃ/TNIJ

Cięcie bryły

Funkcja działa analogicznie do odcinania tylko nie usuwa wskazanego fragmentu bryły.

ŁĄCZ/BOOL

Jest to nowa funkcja umożliwiająca różne działania na bryłach.

W polu parametrów jest 8 opcji:

Łączenie A + B

Aby wykonać funkcję należy wskazać najpierw element A a następnie kolejne elementy B.

Wszystkie zdefiniowane obiekty zostaną ze sobą połączone w jedną bryłę.

Zdefiniowane figury zostaną usunięte a nowo powstała figura będzie miała parametry figury A.

Część wspólna A i B

Po zdefiniowaniu bryły A i bryły B powstanie nowa bryła będąca wspólną częścią obu brył.

Zdefiniowane figury zostaną usunięte a nowo powstała figura będzie miała parametry figury A.

Bryła A - bryły B

Po zdefiniowaniu bryły A i brył B powstanie nowa bryła A pomniejszona o część wspólną z bryłami B przy czym bryły B pozostaną bez zmian. Nowy fragment obrysu bryły A otrzyma kolor i typ linii ustawiony na górnej listwie parametrów.

Bryły B - bryła A

Po zdefiniowaniu bryły A i brył B powstaną nowe bryły B pomniejszona o część wspólną z bryłą A przy czym bryła A pozostanie bez zmian. Nowy fragment obrysu brył B otrzyma kolor i typ linii ustawiony na górnej listwie parametrów.

Powstaną 3 bryły, które zostały zaznaczone szrafami.

Rozcięcie bryły A bryłami B

Po zdefiniowaniu bryły A i brył B powstanie zmodyfikowana bryła A pomniejszona o część wspólną z bryłami B, dodatkowo powstaną bryły A' będące wspólną częścią z bryłami B.

Bryły B pozostaną bez zmian. Nowy fragment obrysu brył A i A' otrzyma kolor i typ linii ustawiony na górnej listwie parametrów.

Rozcięcie A i B

Po zdefiniowaniu bryły A i bryły B powstanie zmodyfikowana bryła A pomniejszona o część wspólną z bryłą B, dodatkowo powstaną bryły A' będące wspólną częścią z bryłą B.

Bryła B zostaną również pomniejszone o część wspólną z bryłą A. Nowy fragment obrysu brył A i

A' otrzyma kolor i typ linii ustawiony na górnej listwie parametrów.

Można zdefiniować tylko jedną bryłę B

Otworowanie w A przez B

Po zdefiniowaniu bryły A i brył B powstanie zmodyfikowana bryła A pomniejszona o część wspólną z bryłami B. Bryła B pozostanie bez zmian.

Należy pamiętać że otwór w bryle jest bryłą ujemną, którą można przesuwać w stosunku do bryły A. Analogicznie do funkcji GRAF/OTWO.

Otworowanie w B przez A

Po zdefiniowaniu bryły A i brył B powstaną zmodyfikowane bryły B pomniejszona o część wspólną z bryłą A. Bryła A pozostanie bez zmian.

Należy pamiętać że otwór w bryle jest bryłą ujemną, którą można przesuwać w stosunku do bryły B. Analogicznie do funkcji GRAF/OTWO.

abis FotoStudio

Aby zapoznać się ze szczegółami nowości proszę skorzystać z instrukcji przygotowanej w formacie pdf – rt260.pdf

Ogólne informacje znajdują się poniżej.

Ustawienia/Tło

Dostosowanie tła panoramicznego do POV-Ray 3.7

Również pliki panoramicznego tła spherical_sky_nr.jpg i panoramy_powsky_nr zostały dostosowane do wersji 3.7.

Uwaga!

Aby wykorzystać sferyczne niebo należy tło wczytywać funkcją Ustawienia/Tła.

Wczytywanie powyższych plików poprze punkt TRAN/TŁO wstawi tło jako płaszczyznę w głębi a nie sferę.

TRAN/IDŹ

W trakcie spaceru obiektu w polu parametrów wskazywana jest wysokość Z rzutni.

MATE/FAKT

Dopasowanie faktur Shader do POV-Ray 3.7.

Ze względu na inny proces obliczeniowy należy używać faktury shader dostosowane do wersji 3.7. Dla przypomnienia faktury shader są pakietem składającym się z:

- faktury podglądu

- faktury detali

- faktury podstawowej

- faktury standardowej

- include-file (pliku z danymi nazwa.inc)

W pliku z danymi zawarte są parametry, które decydują o faktycznym wyniku renderingu (wielkość, przezroczystość, odbicia, struktura).

Pliki inc zostały dostosowane do wersji POV-Ray beta 3.7.

Są to następujące grupy faktur:

dach/roman_style

asphalt

licht/blue

gold

silver

white

yellow

natura/gras

kies

wasser

povtex/metall/brass

/copper

/gold...

EXPT/POV

Dostosowanie do PovRay3.7

abis FotoStudio zostało dostosowane do wersji Beta 3.7. Nowy POV-Ray znacznie szybciej liczy perspektywy i dysponuje nowymi możliwościami. Ponieważ w chwili obecnej dostępna jest oficjalnie wersja 3.62 to nie możemy Państwu udostępnić wersji 3.7. Można ją pobrać indywidualnie ze strony povray.org.

Największa różnica w wersjach programu to możliwość wykorzystania wielordzeniowych procesorów. Zatem POV-Ray wykorzystuje obecnie całą zdolność obliczeniową komputera.

W wersji 3.62 wykorzystywany jest tylko 1 rdzeń i perspektywa obliczana np. przez 1 godzinę w 4-ro rdzeniowym komputerze w wersji 3.7 będzie trwała około 10-15 minut.

Aby porównać różnice wydajności różnych procesorów można skorzystać z pomocy strony

http://www.legitreviews.com/article/1751/7

na której przedstawiono i opisano różnice w powszechnie dostępnych procesorach.

Wersja 3.7 liczy nie tylko szybciej ale również trochę inaczej.

1. Gotowa perspektywa czyli wynik obliczenia pojawi się na ekranie dopiero na koniec. Ze względu na wielordzeniowe obliczanie nie można postępu w obliczeniach śledzić na monitorze. Taka możliwość istnieje gdy perspektywę będziemy liczyć bezpośrednio w programie POV-Ray.

2. PovRay 3.7 oblicza stosując inny schemat barw. Asummed_gamma 1.0 dostarcza inne wyniki niż wersja 3.62 . W praktyce oznacza to, że kolor inaczej reaguje na światło i pierwsze próby lepiej jest wykonać z czystymi barwami. Barwy mieszane będą bardziej ulegały wpływom zewnętrznym.

Parametry oświetlenia sceny, zapis i wczytywanie sceny.

Na scenę wpływa ogromna ilość parametrów takich jak położenie kamery, kąt, kąt padania oświetlenia słonecznego, forma budynku, wielkość, ilość i pozycja źródeł światła, pozycja wewnątrz lub na zewnątrz, sposób liczenia z radiosity lub bez.

Jeżeli parametry zostaną ustalone można je zapisać i wykorzystać np. do następnego projektu.

Nowe parametry dla radiosity

Radiosity wydaje się najważniejszym parametrem. Radiosity oznacza wciągnięcie w obliczenie perspektywy światła odbitego od innych powierzchni. Perspektywa staje się bardziej realistyczna i miękka. Należy pamiętać o tym, że bardzo duży wpływ na rozświetlenie modelu ma barwa nieba. Biała powierzchnia umieszczona pod niebieską kopułą nabierze niebieskiej barwy.

Zarówna we wnętrzach trudno jest uzyskać dobry rezultat bez radiosity jak i na zewnątrz. Z włączonym parametrem radiosity wyniki zapewne będą znacznie lepsze. Co prawda również czas obliczenia ponownie się wydłuży.

Można samemu ustalać poszczególne parametry funkcji radiosity lub skorzystać z ułatwienia i wybrać 1 z 4 dostępnych opcji jakości światła odbitego: szybka, normalna, lepsza, prezentacja.

Wartości wpisane w prostokątnych nawiasach wskazują sensowną wartość do obliczania perspektywy.

OŚWI/GEOG/Parametry

Wprowadzona została możliwość definiowania miękkiego cienia. Aby skorzystać z tej opcji, która sprawi że perspektywa będzie bardziej naturalna należy włączyć opcję Miękkie cienie.

Funkcję tą wspierają trzy parametry;

Wielkość źródła światła

Ilość punktów obliczeniowych – im większa wartość tym będzie miększa krawędź cienia.

Optymalizacja („adaptive”) - im większa wartość tym dokładniej zostanie przeliczony krawędź cienia.